polecenie
Struktura
Polecenie ma określoną strukturę:
Zwróć uwagę dziecka
Zwróć uwagę jeżeli dziecko na ciebie nie zwraca uwagi, jeżeli jest skoncentrowane na tobie nie musisz tego robić.
A jak to zrobić?
popatrz na nie i wypowiedz wyraźnie jego imię
PODEJDŹ
dotknij je
przerwij jego aktywność
zrób coś co cię wyróżni z otoczenia - zaklaszcz zagwiżdż itp
Powiedz
Powiedz* co ma zrobić albo jaką aktywność ma przerwać.
*Nie zawsze musisz mówić- czasem wystarczy odpowiedni gest, - są sytuacje kiedy do przerwania czynności wystarczy wypowiedzieć Imię ucznia lub spojrzeć na niego z odpowiednią mimiką.Poczekaj (krótko) na reakcję
Czekaj nie dłużej niż dwie trzy sekundy, potem
zbliż się do dziecka i powtórz polecenie (tym razem poczekaj około sekundy)
Dopilnuj wykonania
poczekaj przy nim aż wykona
lub zrób razem z nim gdy nie wykonuje polecenia
zakomunikuj (gestem lub/i mimiką lub/i słowem) poprawność lub niepoprawność wykonanego polecenia.
Zrób krótką przerwę
żeby oddzielić to polecenie od następnego
najkrótsza forma będzie się składać z polecenia →wykonania
(→potwierdzenia poprawności i →przerwy)
Warunki jakie muszą być spełnione żeby polecenie zostało wykonane:
- uczeń musi zrozumieć komunikat
- uczeń musi mieć jakąś (pozytywną lub negatywną) motywację żeby polecenie wykonać
- uczeń musi mieć fizyczną, koordynacyjną i intelektualną możliwość wykonania polecenia
Co jeszcze ma wpływ?
Złożoność komunikatu
powinna być dostosowana do sytuacji i umiejętności ucznia
np im uczeń bardziej zdenerwowany tym prostszy powinien być komunikat
Stabilność
czyli komunikat nie powinien się zbyt szybko zmieniać w trakcie egzekwowania reakcji
Jednoznaczność
czyli nasze ciało powinno "mówić" to samo co słowa skierowane do ucznia
Uwagi:
Jeżeli zadanie jest w zasięgu ucznia to przemyśl, czy dasz radę dopilnować wykonania polecenia. W najgorszym wypadku będziesz musiał wykonać polecenie razem z uczniem -z oporem albo czynną odmową z jego strony.
Jeżeli uczeń zwykle nie ma problemu z wykonywaniem poleceń, a dziś właśnie stanowczo odmawia- nie lekceważ tej odmowy. Szukaj przyczyny!
Nie zawsze należy wydawać polecenia, czasem zamiast polecenia możesz złożyć propozycję..."może byśmy..." wtedy uczeń może odmówić albo zaangażować się.
Polecenia do wyćwiczenia ↓
stop/stój/stoimy
wstań
dość/stop
chodź
czekaj/ czekamy
usiądź
cicho
daj
obok mnie
tam (ze wskazaniem gdzie)
na drugą stronę (żeby przeszedł np z prawej mojej strony na lewą lub odwrotnie)
wróć
Wykonywanie poleceń różni się od innych interakcji (np propozycji, zabawy i rozmowy)
Podczas zabawy (wspólnej- czyli takiej w której występują interakcje) jest miejsce na kreatywność i bezpieczne ćwiczenie różnych przydatnych umiejętności. Zabawa jest przyjemna. Daje zadowolenie. Zwykle za każdym razem przebiega w nieco odmienny sposób. Optymalnie pobudza układ nerwowy dziecka. Wpływa na ogólną ilość doświadczeń, na pamięć, rozumienie zasad działania Otoczenia fizycznego i społecznego i na umiejętności koordynacyjne (umiejętność zmiany, przekształcania rzeczy) oraz na rozwój planowania. W zabawie dziecko tworzy strategie pokonywania problemów które pojawiają się na drodze do celu. Eksperymentuje i generuje nowe sytuacje. Zaczyna dostrzegać związki przyczynowo-skutkowe. Podpatruje jak inni się bawią, jak rozwiązują zadanie, co potrafią zrobić. Wyobraźnia wzbogaca się o nowe wzory. Połączenia wzorów tworzą nowe rozwiązania... Wykonywanie poleceń może mieć miejsce również w zabawie, choć widać też pewne różnice w stosunku do "standardowego" wykonywania poleceń. Czym się różni? Motywacją!
W rozmowie uczeń/dziecko chce nawiązać interakcję (chce sobie pogadać w takim zakresie w jakim jest to możliwe) Rozmowa w zasadzie nie ma planu. Nie wiadomo gdzie nas zaprowadzi i jak się potoczy. Czy jest potrzebna? Oczywiście że tak! Do czego jest potrzebna? Kiedy możemy porozmawiać? Kiedy rozmawiać się nie powinno?
