P r z e r y w a n i e polega na krótkotrwałym zatrzymywaniu różnych aktywności ucznia. Takie zatrzymanie wywołuje u niego lekki dyskomfort. Wykonuje się to wielokrotnie w ciągu dnia, I postępuje się tak przez kilka tygodni, aż do uzyskania adaptacji, czyli do momentu kiedy uczeń się przyzwyczai do przerywania dowolnej aktywności na sygnał* ze strony nauczyciela/rodzica/terapeuty. Co pewien okres sprawdza się czy reakcja dalej jest prawidłowa.

*Sygnał może mieć postać polecenia STOP, CZEKAJ, DOŚĆ,

może to być gest, ale często - zwłaszcza na początku nauki trzeba zatrzymać ruch ucznia własnymi rękoma.

Przerywamy w ten sposób różne aktywności - prawidłowe i nieprawidłowe. Nie tłumaczymy dlaczego ma się zatrzymać.

Najlepiej rozpocząć wprowadzanie tej techniki w chwili kiedy uczeń jest w dobrym nastroju, a aktywność w którą jest zaangażowany N I E jest rytualna, przymusowa lub bardzo przyjemna. Jeżeli to się uda, szybko wprowadzamy chwilowe zatrzymanie aktywności również do innych bardziej newralgicznych obszarów.

Celem tej tych działań jest uzyskanie prawie odruchowego i natychmiastowego zatrzymania aktywności ucznia. Przydatne to będzie w sytuacji kiedy uczeń zaatakuje lub jest bliski wyrządzenia komuś krzywdy.

Przydatne to jest również w innych sytuacjach. Część osób z autyzmem nie rozumie że niektóre aktywności mogą skończyć się dla nich niekorzystnie i nie zdają sobie sprawy z zagrożeń na które są narażone. Potrafią n.p. wbiec prosto pod nadjeżdżający samochód.

Głównym celem przerywania jest zwiększenie progu tolerancji na dyskomfort.