Wśród Osób z którymi pracujemy pojawiają się następujące zachowania autoagresywne:

uderzanie się rękoma w głowę

uderzanie się dłońmi, pięściami, nadgarstkami, łokciami w każde dostępne miejsce na ciele

stukanie głową w twarde powierzchnie

gryzienie się w rękę -gryzienie palców, dłoni, nadgarstków, przedramion i ramion

gryzienie kolan i ud

gryzienie warg, języka, wewnętrznych stron policzków

kopanie w twarde powierzchnie lub w drugą nogę

forsowne tupanie nogą o podłoże

kopanie kolanem w głowę

drapanie się i pocieranie do przerwania ciągłości skóry

rozdrapywanie strupów (i zjadanie)

szczypanie aż do powstania owrzodzeń

wkładanie palców do oczu

wkładanie palców lub przedmiotów do otworów w ciele

wyrywanie sobie włosów (rzęs, włosów z głowy, uszu i nosa...)

zrywanie paznokci

kaleczenie ciała przedmiotami

lądowanie na podłogę z wyskoku na kolana

uderzanie się barkiem w policzek

występują jeszcze inne zachowania tego typu: jedzenie niejadalnych rzeczy, nadmierne picie, połykanie powietrza, zwracanie pokarmu, duszenie się... itd. Są to zachowania występujące rzadziej.

F O R M A w jakiej występuje autoagresja jest ważna.

Mam na myśli to, że od F O R M Y autoagresji zależy możliwość jej przerwania. Niektóre rodzaje ruchu łatwiej kontrolować zewnętrznie, inne trudniej. Są takie których fizycznie kontrolować się nie da.